Whistler woensdag 10 juli 2019

Vanochtend gaan we over de Sea-to-Sky Highway op weg naar Whistler waar in 2010 de Olympische spelen zijn geweest. Als we net op weg zijn op Marine drive snappen we gisteren het spotten van al die grote dure auto's. Hier wonen de rich en fabuleus van Vancouver. Prachtige villa's met uitzicht op het water. Na 20 km komen we weer op de Hw99 welke ons naar Whistler brengt. Vooral het eerste deel van deze route is mooi, met uitzicht op zee slingert de weg tussen de bergen door. Onderweg stoppen we enkele keren voor het maken van foto's, hier zijn niet parking plekken ingericht zoals we in de USA gewend zijn. Nee hier is het verboden om te stoppen. Na 41 km zijn we bij de 100 meter hoge Shannon Falls. Deze mooie waterval kun je van onderaf bekijken. Ook hier hebben we geluk en is de regen even opgehouden. Gezien het weer besluiten we niet de Sea to Sky condela naar de top te nemen. Het weer is wisselend en in de namiddag checken we in in het Aava Whistler Hotel, een heel mooi gelegen hotel in het centrum van dit skioord. Dit is een typisch bergstadje, ook wel bekend van de Olympische Winterspelen in 2010. Het hele jaar door brengt de gondel je naar de bergtop van Whistler Mountain. We kunnen gelukkig gelijk inchecken en kunnen tegen betaling de auto onder hotel parkeren. De kamers zijn pas gerenoveerd en schoon. Het spa gedeelte op de begane grond is perfect. Sauna lekker warm (90 gr) hottub groot en heerlijk op temperatuur ( 40 graden) en zwembad is ook goed op temperatuur. Na uurtje daar doorgebracht te hebben en gezellig geconserveerd te hebben met Canadees uit BC terug naar kamer om even centrum te bezoeken. 150 km over prachtige wegen en landschappen.

Reistip:Zowel de Shannon Falls als de Brandywine Falls zijn aanraders om te bezoeken als je over de Sea-to-Sky Highway rijdt. Ze liggen direct langs de snelweg en vanaf de parkeerplaats is het maar eventjes lopen, waardoor het niet veel tijd inneemt in je reisschema.

Whistler is een stadje in Brits-Columbia, Canada, 125 kilometer ten noorden van Vancouver. Het is voornamelijk bekend als een toeristische plaats en heeft een van de grootste skigebieden in Noord-Amerika. In 2010 vond hier een gedeelte van de Olympische Winterspelen plaats. In het centrum staan de Olympische ringen. Het bevolkingsaantal varieert van 10.000 in de zomer tot ruim 40.000 in de winter.

Het gebied rond Whistler was oorspronkelijk bewoond door de Coast Salish Aboriginals. In 1860 werd het gebied bezocht door kolonisten. De naam Whistler komt van het geluid dat gemaakt wordt door marmotten die in het gebied voorkomen ('whistle' betekent 'fluiten' in het Engels).

In het begin van de 20e eeuw bouwden Myrtle en Alex Philip de rainbow lodge in Alta Lake (nu Whistler) en in 1914 werd Alta Lake met Vancouver via een treinverbinding verbonden. In 1966 is men begonnen met de aanleg van de eerste skiliften op de Whistler mountain, dit groeide razendsnel en in 1980 werd de Blackcomb mountain, gelegen naast Whistler mountain geopend als een nieuw gebied. Whistler is nu een van de grootste skigebieden in Noord-Amerika en in 2003 werd Whistler samen met Vancouver gekozen voor de Olympische Winterspelen in 2010.

Mountainbiken of liever ‘downhill biken’ is een enorme populaire zomersport in Whistler er is zelfs een speciale bergbaan opzij van het centrum voor gemaakt, de bevuilde moutenbijkers zie je de hele tijd het centrum voorbij komen lopen. In centrum zelf is nogal druk, met zijn vele winkels, hotels en restaurants. Huizen en appartementen voor de inwoners zie je nauwelijks. Ook interessant is de 3 km lange Peak2Peak kabelbaan, de langste niet-ondersteunde skilift ter wereld met een glazen vloer echter gezien het slechte weer voor ons nu geen optie.

We lopen rond 16.30 uur naar centrum om iets te drinken (happy hour) en om mensen te spotten en te eten. Al met al hebben we ruim 3 uur heerlijk overdekt en verwarmd buiten gezeten bij Beacon Pub & Eatery, was nodig want op sommige momenten viel het met bakken uit de hemel. Rond 20.30 uur weer terug naar de hotelkamer. Even tv kijken en slapen.

Van Whistler naar Lillooet.Donderdag 11 juli 2019
We nemen vanuit Whistler de Sea to Sky hwy (99) op weg naar Lillooet, een stukje van 150 km. Indrukwekkende prachtige weg waar we eerst langs Green lake rijden en later een heel lang stuk langs de Rutherford Creek.

Bij de Nairn Falls Lookout stoppen we ook weer voor de hike van 1500 meter om zo te komen tot het uitzicht en voor de foto`s, het is overal behoorlijk druk en gezien de verhalen op de Facebook Canada reis forum site lees je van alles over de verwachte drukte bij de 2 belangrijke parken Jasper en Banff door hordes Chinezen en andere buitenlanders. We Shall see en anders maar extra vroeg op om op tijd bij de parken te zijn.

Weer verder door de prachtige natuur richting Pemberton waar we tot onze grote verrassing een bruine beer (1e van deze reis) de weg over zien steken, we zijn net te laat om een foto te maken. De rit gaat verder langs Mt Curry (toppen nog vol met sneeuw) en komen we langs Llliooet Lake. Iets verder stoppen we bij Joffre Lake Trealhead om via een kleine wandeling Lower Joffre Lake te bezoeken.

We blijven maar door naaldbossen en langs snel stromende riviertjes rijden, maar ook door steile kronkelige gedeelte met 15% en 12% daling of stijging. Gelukkig heeft onze 6 cilinder voldoende pk en vermogen om makkelijk omhoog te komen en bergversnelling om te dalen. Net voor we Lillooet bereiken komen we langs Seton Lake waar we even stoppen voordat we in Lillooet aankomen.

Bij het 29 kilometer lange Kamloops Lake waar we rond drie uur stoppen, staan zelfs enkele cactussen. Hier gaat aan de overkant, strak tussen de steile berghelling en het water) juist een trein over de Canada Pacific Railway (Vancouver en Montreal). We zien deze vaker en wat opvalt, is hoe ontzettend lang deze zijn, wel meer dan een kilometer. Na het inchecken, dit had wel wat voeten in aarde omdat de sleutel van de kamerdeur niet 1 2 3 uit de lade gevonden kon worden via de achterzijde de auto uitladen en met verbazing de kamer met 3 eenpersoonsbedden bewonderd, rijden we naar The Old Bridge over de Fraser River met zijn vele view points. Het goede weer reist met ons mee, temperaturen van 28 graden zijn geen uitzondering in de gebieden waar we tot nu toe zijn geweest. Vooraan in het dorp in een liquor store waar we even binnen kijken. Nu terug naar het hotel en als we daar zijn besluiten we ergens wat gaan te drinken. 100 meter van hotel is een nieuw restaurant & bar geopend, cookhouse restaurant,waar we lekker op buiten terras gaan zitten. Constant zegt de vriendelijke vrouw maar dear dit en dear dat. Ondanks dat hier maar 3 kleine hotels zijn en wel 5 restaurantjes is/wordt het hier gedurende de tijd druk.

Na 3 uurtjes gezeten te hebben en de zon achter de bergen is verborgen, lopen we terug naar het hotel. Morgen weer een dag.

Lillooet

Bij het stadje Lillooet waar we overnachten in Hotel DeOro is het gewoon ontzettend heet: meer dan 25°C. Het lijkt het wilde westen uit de films hier. We bezoeken het info centrum en komen er achter dat het oorspronkelijk een goudzoekers plaats is, zelfs een van de grootste steden van Noord-Amerika. Echter sinds er maar weinig goud wordt gevonden is het gereduceerd tot een kleine nederzetting in de ‘middle of nowhere’.